HIV – taka diagnoza jeszcze do niedawna brzmiała jak wyrok i nie dawała chorym wielkich nadziei na długie życie. Współczesna medycyna na szczęście coraz lepiej sobie radzi z tą chorobą, ale jak zawsze w takich przypadkach, czas ma kluczowe znaczenie. Im później się ją odkryje tym szanse na wyleczenie są mniejsze, a dodatkowo brak świadomości choroby może być przyczyną zakażenia innych. Niestety w przypadku zarażenia wirusem HIV objawy są przez długi czas niewidoczne lub łatwe do pomylenia z innymi chorobami, dlatego niezwykle duże znaczenie ma wykonywanie badań profilaktycznych.

Czym się różni HIV od AIDS

HIV należy do rodziny wirusów niszczących nasz układ odpornościowy, atakuje on bowiem wybrane typy białych krwinek. Czas ten może trwać od kilku tygodni do nawet kilkunastu lat, bez żadnych widocznych objawów. W tym okresie organizm chorego jest coraz bardziej osłabiony i bezbronny, co skutkuje bardzo groźnymi konsekwencjami. Nawet pozornie niegroźne zakażenia i infekcje, które u zdrowego człowieka nie stanowią żadnego zagrożenia, o zarażonych osób są niebezpieczne. Konieczne jest branie mocnych leków, niejednokrotnie z błahych powodów hospitalizacja, a z każdą chorobą ryzyko wzrasta. Postępujący rozwój wirusów w organizmie prowadzi w końcu do AIDS, czyli zespołu nabytego niedoboru odporności. Choroba ta jest rezultatem wieloletnich niszczących działań wirusa HIV, i tak naprawdę końcowym etapem zakażenia. Według statystyk liczba zakażonych i chorych osób w naszym kraju wynosi około 20 tysięcy, jednak prawdopodobnie jest ich znacznie więcej. Wynika to z tego, że testy na HIV nie są rutynowo wykonywane w badaniach diagnostycznych, a jeśli przez kilkanaście lat nic niepokojącego się nie dzieje, to chorzy nawet nie podejrzewają choroby i się nie badają w jej kierunku.

Przyczyny zakażenia

HIVWirus HIV występuje w dwóch rodzajach, HIV-1 częściej występuje na obszarze Europy i Ameryki Północnej, natomiast HIV-2 rozwija się głównie w Azji i Afryce. Ponieważ żyje on i rozmnaża się w krwi, to aby się nim zarazić konieczny jest bezpośredni kontakt albo z samą krwią, albo z wydzielinami ją zawierającymi, i to w odpowiednim stężeniu. Dlatego też, wbrew obawom dużej części społeczeństwa, zarażenie HIV nie jest możliwe podczas codziennych czynności. Bezpieczne jest korzystanie ze wspólnych naczyń, podróżowanie środkami komunikacji, podawanie ręki, kąpiel w basenie czy nawet pocałunki. Jednym z najczęstszych obecnie powodów zarażenia wirusem są kontakty seksualne bez zabezpieczenia, w tym homoseksualne. Ryzyko przeniesienia wirusa od chorej osoby jest w tym przypadku dość wysokie, dlatego należy unikać przygodnego seksu lub stosować prezerwatywy. Wirus jest szeroko rozpowszechniony w środowisku narkomanów, którzy zarażają się przez używanie tej samej igły. Kolejną grupą czynników wpływających na rozprzestrzenianie się AIDS są różnego rodzaju gabinety kosmetyczne, fryzjerskie czy studia tatuażu – niedokładnie wysterylizowane narzędzia także mogą stanowić potencjalne źródło zakażenia.

Kiedy pojawiają się pierwsze objawy zarażenia wirusem HIV

Wirus HIV rozprzestrzenia się w niesamowicie szybkim tempie, a jedną z przyczyn takiego stanu rzeczy jest to, że w początkowym okresie może on nie dawać praktycznie żadnych objawów choroby, przez co zarażone osoby nie są świadome swojego stanu. A jeśli nawet się pojawią, to są często mylone z innymi chorobami i na nie się je leczy. Wczesne stadium w wielu przypadkach przypomina objawy przeziębienia. Pojawia się gorączka, ogólne zmęczenie i powiększenie węzłów chłonnych, często też występuje utrata wagi ciała, duszności, pocenie w nocy czy suchy kaszel. Objawy te są na tyle mało charakterystyczne, zwłaszcza że u różnych chorych pojawia się ich różny zestaw, że diagnoza na tym etapie jest trudna. Później wirus przechodzi w stan utajony, co wcale nie oznacza, że zniknął z organizmu. Przez wiele lat może nie dawać żadnych widocznych sygnałów, ale przez ten czas odporność jest cały czas obniżana, a co najgorsze, chory cały czas może zarażać innych.

Objawy AIDS

Ostatnim i najpoważniejszym stadium choroby jest AIDS, czyli zespół nabytego niedoboru odporności. Jeśli zarażenie wirusem HIV zmieni się w AIDS, to niestety objawy stają się dużo poważniejsze, gdyż układ odpornościowy praktycznie przestał spełniać swoje zadania. Wśród objawów wyróżnia się nagłe oraz ukryte.  Do objawów nagłych zaliczane są między innymi bóle głowy i stawów, wysypki na tułowiu, biegunki, zmęczenie, gorączkę i powiększenie węzłów chłonnych. Jeżeli AIDS przebiega w sposób ukryty, to przez dłuższy czas chorym osobom będzie towarzyszyło zmęczenie, stany gorączkowe, biegunka czy powiększone węzły chłonne. W części przypadków AIDS rozpoczyna się ostrym zapalenie płuc, charakterystyczny dla tej choroby jest także mięsak Kaposiego. Ze względu na znacznie obniżoną odporność u chorych znacznie częściej pojawiają się także choroby nowotworowe, przeważnie takie, których się nie da wyleczyć. Tak naprawdę sam wirus w tej chorobie nie jest śmiertelny i to nie on jest przyczyną zgonów, ale są to choroby, przed którymi organizm z powodu braku odporności nie może się już bronić. Współczesna medycyna nie zna jeszcze skutecznego lekarstwa, które całkowicie wyeliminowałoby wirusa. Są jednak leki, które odpowiednio wcześnie podane mogą znacznie spowolnić rozwój choroby i umożliwić chorym normalne życie.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here