Nieprzyjemne odczucia, przybierające formę mrowienia, pieczenia czy drętwienia, to często schorzenie znane jako parestazje. Pojawiają się nagle, bez wyraźnej przyczyny, a może je wywołać nawet delikatny dotyk. Mogą się pojawić na całym ciele, najczęściej w okolicach kończyn, przeważnie nie towarzyszy im żaden ból. Jeśli występują rzadko, to przeważnie nie ma się czym przejmować. Gorzej, jeśli ich częstotliwość wzrasta, wtedy warto udać się po poradę do lekarza, gdyż mogą świadczyć o poważnej, wymagającej odpowiedniego leczenia chorobie.
Objawy parestazjii
To, co charakteryzuje parestazje, to reakcja organizmu niewspółmierna do bodźca, który ją wywołał. Może to być lekkie dotknięcie lub nawet muśnięcie, żeby poczuć biegnący przez skórę dreszcz, swędzenie czy pieczenie. Przeważnie nie ma przy tym żadnego bólu, raczej jest to po prostu nieprzyjemne uczucie, ale bez poważniejszych dolegliwości. Często też występuje uczucie charakterystycznego mrowienia, podobnego do tego, jakie się czuje przy długim przebywaniu w jednej pozycji. O ile jednak mrowienie po ucisku ma swoje uzasadnienie, to w przypadku parestazji nie ma żadnej przyczyny pojawienia się dolegliwości. Na pewno wizyty u lekarza będzie wymagała sytuacja, gdy mrowieniu i pieczeniu będą towarzyszyć inne objawy, takie jak osłabienie lub nawet paraliż, utrata przytomności czy oszołomienie, dłuższa utrata kontroli nad ruchami kończyn czy problemy z mówieniem, widzeniem lub chodzeniem. W takich przypadkach nie należy zwlekać z poradą lekarską, gdyż może to być poważna choroba, wymagająca szybkiego leczenia.
Przyczyny dolegliwości
Ze względu na dużą różnorodność objawów u poszczególnych chorych i liczne możliwe przyczyny niejednokrotnie jest bardzo ciężko ustalić prawidłową diagnozę. Stosunkowo często dolegliwości te są spowodowane przez urazy nerwów. Dla przykładu uraz w okolicy szyi może przyczynić się do mrowienia i drętwienia skóry u rąk, natomiast uraz pleców daje podobne objawy przy nogach. Jeśli nerwy są gdzieś uciskane, na przykład w wyniku zmian zwyrodnieniowych, nowotworów, infekcji czy przepuklin, to także będą dawały właśnie takie objawy. Co ciekawe, przebiegają one w taki zróżnicowany sposób w naszym ciele, że niejednokrotnie na początku nawet się nie podejrzewa, że mogą wpływać na stan znacznie oddalonych kończyn. Kolejną dość często występującą przyczyną może też być miażdżyca, w tym przypadku ograniczająca lub nawet całkowicie odcinająca dopływ krwi do tętnic. Do opisywanych symptomów niekiedy przyczyniają się również niedobory witamin, przeważnie z grupy B, oraz pierwiastków mineralnych, czyli magnezu, wapnia, potasu i sodu. Oraz stosowanie niektórych leków i zatrucia organizmu, między innymi nikotyną, alkoholem czy ołowiem.
Kolejna grupa przyczyn parestezji to szereg chorób, których w pierwszej chwili nie podejrzewa się o takie dolegliwości. Należą do nich wspomniana już wcześniej miażdżyca, a także niedoczynność tarczycy, półpasiec, niedotlenienie mózgu, stwardnienie rozsiane, migrena czy wylew. Jak więc widać, niejednokrotnie choroby zupełnie niezwiązane z układem nerwowym mogą mieć konsekwencje wpływające na jego działanie, a tym samym występowanie nieprzyjemnych symptomów.
Leczenie parestazji
Leczenie parestazji zaczyna się najczęściej od znalezienia przyczyny, która takie dolegliwości powoduje. Często po wizycie u lekarza pierwszego kontaktu dostanie się skierowanie do neurologa, a także na szereg badań diagnostycznych, takich jak USG, RTG, tomografię komputerową głowy i kręgosłupa czy rezonans magnetyczny. W połączeniu z dokładnym wywiadem i zebraniem informacji o zdiagnozowanych chorobach przeważnie udaje się wykryć, co powodowało dolegliwości. W praktyce samych parestazji się nie leczy, natomiast leczenie będzie dotyczyło pierwotnego schorzenia. W przypadku osób chorujących na cukrzycę będzie to unormowanie ilości cukru we krwi. Osoby mające zbyt mało jakiś witamin czy składników mineralnych będą musiały je uzupełnić, czy to poprzez odpowiednią dietę, czy suplementy. Zmiany zwyrodnieniowe to z kolei potrzeba przyjrzenia się stanowi kręgosłupa czy kończyn – czasami udaje się je wyleczyć ćwiczeniami, a czasami niezbędny będzie zabieg chirurgiczny. Możliwości w tym przypadku jest dużo, a o sposobie leczenia będzie decydował specjalista, u którego chory będzie się leczył. Same nieprzyjemne objawy można próbować łagodzić stosując delikatne kremy i maści znieczulające.
Profilaktyka
Znacznie lepszym sposobem na parastezje jest ich zapobieganie niż leczenie, a przy okazji zadba się o inne obszary swojego zdrowia. Ważna jest zatem odpowiednia dieta, zawierająca wszystkie niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu minerały i witaminy. Połączona z odpowiednią ilością ruchu pozwoli zapobiec cukrzycy i miażdżycy, więc te czynniki nie powinny już zagrażać powstawaniu dolegliwości. Bardzo ważne jest też, w jaki sposób się siedzi, czy to w pracy, czy podczas odpoczynku. Należy w miarę możliwości często zmieniać pozycję, a także unikać zakładania nogi na nogę. Należy dbać też o kręgosłup – nie tylko przez unikanie urazów i kontuzji, ale także stanów zwyrodnieniowych, które mogą dodatkowo powodować poważny ból.
